Wees niet onverschillig

Wees niet onverschillig

Gisteren was de herdenking in Auschwitz op tv. Het is 75 jaar geleden dat het concentratiekamp is bevrijd. Er waren verschillende sprekers aan het woord en ook voormalige kamp slachtoffers en holocaustoverlevenden.

Terwijl ik dit zat te bekijken dwaalden mijn gedachten af naar hoe het geweest zou moeten zijn. Het raakt mij, ik krijg kippenvel en mijn spieren spannen zich samen. Elk jaar weer ben ik gefascineerd door de beelden en verhalen die je hoort, ziet en leest.

Ook komen de beelden en herinneringen binnen van toen ik zelf het kamp heb bezocht in 2016. De energie en naargeestige sfeer die daar hangt is onbeschrijfelijk.

Er was speciaal voor deze herdenking een korte film gemaakt en daarin zag je alle daagse taferelen die wij ook elke dag doen. Om aan te geven dat we allemaal mens zijn en dezelfde dagelijkse dingen doen. Een korte film, korte fragmenten….een duidelijke boodschap die nu nog steeds zeer actueel is.

De toespraak van Ronald Lauder (president van het Joods Wereldcongres), richtte zich in zijn toespraak namens de stichting The Pillars of Remembrance op de politiek leiders die aanwezig waren. Dit was zo treffend en waar en raakte mij enorm.
Hij vindt dat ook de rest van de wereld schuld heeft aan de massamoorden die hebben plaats gevonden. En dat geen enkel ander land heeft ingegrepen. Terwijl het Joodse volk op de vlucht was en een veilige haven zocht, keerden alle landen hen de rug toe en namen ze niet in veiligheid.

Herkenbaar? Voelbaar?

Er is nu nog steeds sprake is van onderdrukking, opsluiting in kampen, antisemitisme, racisme en discriminatie.

Vluchtelingen op een boot die van de oceaan worden geplukt en in gevangenissen worden gestopt of terug worden gestuurd naar het land van afkomst, terwijl dit de dood voor hen betekend. Terwijl ze ook een veilige haven zoeken.

Er werd opgeroepen om niet onverschillig te zijn. Wat een mooie boodschap en oproep naar iedereen waar ik 100% achter sta.

Dit past bij hoe ik ben en wat ik vind en durf te zijn. In deze huidige maatschappij wordt het nog steeds niet geaccepteerd om gevoelig te zijn of jezelf te zijn en zeker als man blijft dit een taboe…tijd om dit te doorbreken toch?

Misschien is het een droom en naïef van mij om te denken dat het op die manier een betere wereld wordt, maar ik droom graag 😄👍

Durf jij jezelf te zijn? Voor je eigen idealen te kiezen? Je kwetsbaar op te stellen? Je gevoel uit te spreken en daarnaar te handelen?