Wat zat mijn hoofd weer vol met oordelen, ik viel in oude patronen en sliep weer zo onrustig…het was weer tijd om zelf een Access Bars behandeling te ontvangen.
Voordat we samen elkaar een Access Bars behandeling geven, hebben we altijd even een soort van ‘personal coach’ moment. We waren aan het bijpraten over werk, privé, je kent het wel. Ze onderbrak me en zei dat het haar op viel dat ik weer in oordelen vast zat.
‘Dat klopt’ zei ik (maar in mijn hoofd dacht ik: ‘SHIT!’) En ze ging erover verder. ‘Je oordeelt weer teveel over anderen en kijkt weer teveel naar wat anderen doen’. ‘En daarmee oordeel vooral over jezelf. Je haalt jezelf hiermee naar beneden, hoe komt dat?’
En ze ging nog even door…
‘Als het even niet lekker loopt of het werkt niet zoals jij dat wilt verval je in oordelen. Je springt dan meteen door naar het nieuwe idee, project of werkzaamheden. Je geeft het geen kans. Sta je weleens stil bij die oordelen?’
Euhm…dat is een goede vraag dacht ik en moest meteen antwoorden dat ik dat inderdaad niet deed. En dat ik ook de saboteur in mezelf weer de kans geef om met mijn gedachten aan de haal te gaan op dit soort momenten. Gedachten als: ‘Je kan het niet’, ‘Dit lukt nooit!’, ‘Wie zit er nu op mij te wachten?’ Onnodige negatieve gedachten komen er dan in mij op.
Herkenbaar?
Voor mij is dit waardevol en nodig om van iemand te horen zo nu en dan. Oke, het is nooit makkelijk om te horen, maar natuurlijk weet ik zelf ook wel dat ik dat doe en dat dit een belemmering is voor mijzelf. Dit soort feedback zet je aan tot denken. Weer jezelf een spiegel voorhouden. Weer stil staan en voelen wat het met je doet. En er uiteindelijk ook iets mee doen.
Oordelen…
Ik zat erover na te denken wat wij onszelf allemaal tegen houden door eigen oordelen. Dit heeft met onzekerheid te maken. Natuurlijk zijn wel allemaal weleens onzeker over werk, privé, maar nog het meest over ons zelf toch? De oordelen die we over een ander hebben zegt alles over ons zelf.
Oordelen…
Jezelf afremmen, belemmeren, blokkeren, bemoeilijken. Excuses verzinnen om toch maar niet die ene bepaalde stap in je leven te zetten of een beslissing te maken. Angst en onzekerheid nemen de overhand. ‘Get out of your comfort zone’. Ook zo’n mooie uitspraak. Waarvan bij de meeste mensen de nekharen overeind gaan staan. Of juist niet?
Probeer voor jezelf eens te voelen waar die oordelen vandaan komen? Hoeveel ruimte kan het voor jou creëren in je hoofd? Welke ideeën kan je nu eindelijk laten stromen?
Spannend om te onderzoeken waar jou onzekerheden liggen en het te herkennen. Of blijven we hierover ook maar excuses verzinnen om er maar niet naar te hoeven kijken? Ik ga stoppen met oordelen, doe je mee?
Welke onzekerheid zit er onder jouw oordeel?
Reactie plaatsen
Reacties